Toen ik in het tweede jaar van de kunstacademie zat, begon ik een blog. Op blogspot, en het heette ‘Stalinski Tricolori’, dat vond ik leuk klinken en ik wist niet precies wat ik verder met de blog wilde. Af en toe een stukje schrijven, leek me het beste. En aankondigen als ik ergens op een stripmarkt stond, of als ik een tekening voor het één of ander gemaakt had.
Ik heb sindsdien altijd een blog gehad. Soms had ik een plan van wat ik er precies mee wilde. Een tijdje postte ik bijna elke week een tekst met 5 tips of inzichten, dat was leuk om te schrijven en in elkaar te zetten. Maar ik ben geen blogger, ik ben geen social-media-content-maker, ik ben een tekenaar. Het voelde na een tijdje geforceerd om tips en advies op te typen, de onderwerpen waar ik daadwerkelijk iets over te melden heb zijn beperkt. Soms heb ik iets te melden, soms niet. Ik raak dan gefrustreerd omdat ik iets consistents wil doen, iets wat in een kader past en wat klopt. Maar uiteindelijk ben ik te wisselvallig en wil ik mijn zelfbedachte regels weer breken.
Daarom een nieuw plan: Zie deze blog als een openbaar logboek, waar ik af en toe (het streven is wekelijks) iets typ over het illustrator-leven. Hoe klinkt dat?
Deze week was het opeens warm, en dat betekent dat mensen gek worden. Ze trekken hun shirt uit, gaan met hun JBL-boxjes in het park zitten, zetten tafels en stoelen midden op de stoep en gaan rosé zitten drinken alsof ze niet middenop de stoep zitten.
Dit zijn foto’s uit mijn schetsboek van de laatste weken 🙂