Krokodil | Morning Pages

In 2021 wil ik meer in mijn schetsboek tekenen en schrijven, zodat mijn geest flexibel blijft en ik mijn tekenkunst kan inzetten om onvermoede verbanden te leggen. Ik doe vaak een morning-pages-achtige oefening (Drie bladzijdes zonder filter los gaan op papier). En laatst tekende ik een krokodil.

Op de kunstacademie, we schrijven zo’n 10 jaar geleden, moesten we ooit voor één van de theorievakken een boek lezen dat “De tranen van de krokodil” heette. Inmiddels vast achterhaald, maar toen ik me het boek herinnerde, herinnerde ik me ook weer hoe (volgens het boek) de hersenen in elkaar zitten:

Het stukje hersenen waar onze herinneringen opgeslagen worden, ligt achter onze neus. Daarom kan een geur je plotseling iets doen herinneren. Zou het ook zo met beeld werken? Had ik me het boek en de hersenen ook herinnerd als ik niet een plaatje van een krokodil had gezien? 

Ons reptielen-brein heet zo omdat het alleen de basale functies beheert: alles om te overleven. (Reptielen doen schijnbaar alleen dat: overleven. Geen hersenruimte meer over voor filosofie of pinterest)

Ik keek laatst de Netflix-serie ‘Bloodline’ en ik wil de serie natuurlijk niet spoileren…

…maar ergens aan het begin van seizoen 3 schiet iemand een krokodil dood. “Moet dat nou?” Vroeg ik me als pacifist en veganist af. Maar misschien moest het inderdaad, het karakter dat de krok dood schiet verliest de controle over zijn leven en maakt domme impulsieve keuzes om het op te lossen, maar eigenlijk maakt hij het erger. Probeert hij zijn eigen impulsieve krokodillen-brein tot de orde te roepen? Was het een symbolische moord? 

Zo zie je maar: pas op voor die krokodillen, voor je het weet zie je ze overal.

groetjes!

Anne

ps. Ik weet natuurlijk niks van hersenen, en wat ik hierboven heb getypt is ook nog eens een herinnering van 10 jaar geleden. Pin me er dus niet op vast.