Hallo lezers,
Tijd voor een illustratorlife update, en wel eentje van oktober 2019. Het was een intense maand. Zo eentje die nogal vertekenend kan werken. Een maand waarvan je denkt “Jeetje, wat is dat illustratorleven meeslepend” terwijl ik toch echt meestal stilletjes aan een tafel zit te tekenen (niet zo meeslepend). Leest u mee?
Allereerst was daar het KINDERBOEKENBAL. En ik was uitgenodigd (nóg zo’n voordeel van een zilveren penseel). We maakten er een dagje uit van. Ik nam Winda mee, we gingen langs het Stedelijk Museum (geweldige expo -of nou ja, het is één zaal – van Japanse affiches), aten een kapsalon bij de Vegan Junk Food Bar (want die hebben we in het Noorden nog niet) en kleedden ons om op de WC in een boekenwinkel (toepasselijk..) in feestelijke outfits.
Het kinderboekenbal was dit jaar een avondprogramma in het muziekgebouw. Er was muziek, cabaret, interviews, en van elke zilveren penseel winnaar werd een filmpje getoond. Zo ook van mij, op groot scherm.
Yvonne Jagtenberg won de Gouden penseel, Gideon Samson de Gouden Griffel, en Ted van Lieshout kreeg de boekensleutel. Confetti overal, iedereen in opperbeste stemming. Het was een memorabele avond.
In diezelfde week tekende ik op een congres in Zeist, terwijl Arend wat vertelde over de Bromvliegzwaan.
Óók in diezelfde week volgde ik een workshop van Jakob Hinrichs (een Duitse illustrator en stripmaker). Ik vind zulke dingen spannend, want stel het blijkt dat je helemaal niks kunt. Uiteraard was het juist verhelderend en interessant om weer eens in een school-achtige setting over strips te praten. Aan het einde van de dag had ik zeker geen strip, maar wel veel ideeën (misschien zit er iets tussen voor de volgende Aline?).
Ik gaf een praatje, maar daar schreef ik al eerder over.
Het was 24-hour comic day. Laat ik het maar eerlijk toegeven: Ik ben niet goed in 24-hour comic day. Mocht je het vreemde verlangen voelen mijn blog(s) terug te bladeren, dan zul je dit vaak tegenkomen. Ik wil wel meedoen, maar het idee van 24 uur lang in één ruimte zitten, omringd door mensen, en NIET SLAPEN…ik krijg er de zenuwen van. Dus deed ik een paar uurtjes mee, tekende zo’n 12 bladzijdes van een (AL ZEG IK HET ZELF) hilarische strip, en ging daarna lekker slapen. Ja, noem me maar een spelbreker, ik kom er eerlijk voor uit.
Ik illustreerde 8 rollen die ouders kunnen spelen, voor het Algemeen Dagblad. Dit soort opdrachten zijn heerlijk om te doen, zelf vond ik deze types (‘De verkeersleider’, ‘De filosoof’ en ‘de vroege leerpartner’) best geestig
Voor een andere opdracht maakte ik tekeningen van verhaal-elementen. En een routekaart. In herfstig palet, want opeens is het herfst. Gek idee dat het jaar alweer zo’n eind op weg is. Je zou bijna alweer over goede voornemens gaan nadenken…
…en daarbij aansluitend, begon ik aan een nieuw projectje. Er zijn nog geen goede scans, en ik ga er een aparte blogpost aan weiden, maar hier is een voorproefje. Drie keer raden waar het over gaat…
Was er nog meer? Jazeker. De crowdfunding voor ALINE is gelukt!! Dat betekent dat ons blad er echt gaat komen, mooi gedrukt en alles. Op 15 november is de presentatie, zet het in je agenda als je van strips houdt!
En als je er niet bij bent, zie je het vanzelf voorbij komen in de illustratorlife-update van November!
Tot de volgende!
xx A