Deze maand was een vrij normale maand. Als in: Voor corona was dit ongeveer mijn leven. Veel werk voor klanten, veel overleg, en veel drukte.
Het doet me goed om veel te doen te hebben en duidelijke kaders te krijgen van opdrachtgevers. Maar ik heb dit jaar ook nagedacht over hoe ik me eigenlijk verhoud tot productiviteit. Waarom vind ik dat zo belangrijk? Waarom vinden ‘we’ dat zo belangrijk? Waarom heb ik het gevoel dat ik een loser ben als ik even geen (betaald) werd verzet? Waarom moet alles wat ik doe in meer of mindere mate ergens toe leiden? Is dat eigenlijk wel goed? Wordt het tijd mijn geïnternaliseerde kapitalisme onder de loep te nemen?
Ja! Dat ben ik van plan te doen, maar in een los stuk 😉 (en pas in 2021) Deze blogpost wordt een terugblik op de maand november aan de hand van 2 projecten die ik afrondde. Dus pak je daytime-drinking drankje er bij en lees mee!
Animatie!
“Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan” zei Pippi Langkous. Ik werd als kind vaak voor Pippi Langkous uitgemaakt, dus ik vind dat ik haar quote wel mag hergebruiken. Dit dacht ik toen ik begin dit jaar een animatie maakte voor een klant. Een animatie? Tuurlijk kan ik dat. Nu nog even uitvinden hoe. Die animatie werd gezien door mensen, en één van die mensen benaderde me om te vragen of ik ook voor haar onderzoeksproject een animatie kon maken. Mijn antwoord: “Ik heb het al één keer eerder gedaan, dus ik denk dat ik het kan”.
Een project dat nét een beetje te groot is om je 100% comfortabel en zelfverzekerd over te voelen: eigenlijk vond ik het fijn.
Het maakte dat ik het heel serieus nam, ruim op tijd begon, telkens als ik iets niet snapte niet dacht “Ugh, waarom snap ik dit niet” maar “Hoe ga ik dit oplossen?” Én daarbij zag ik dat deze animatie alweer beter in elkaar zat dan een eerdere. Leercurves bestaan, en ze geven de burger een goed gevoel.
Aline deel 3
Werd afgerond. Aline is het blad dat werd opgericht door Wasco, Typex, Jeroen Funke, Charlotte dumortier, Ludwig Volbeda, Shamisa DeBroey, Sanne Boekel en mijzelve. Deel 1 ging over “Doem” (zeer relevant dezer dagen. Leuk als december-cadeau?) deel 2 ging over vlees en deel 3 gaat over het Ego. Ik maakte een strip en vertel jullie er graag wat meer over!
Een thema is mooi, maar moet geen gevangenis worden. Ik loop al langer rond met het idee om een strip te maken en die strip heet dan “Sonder”. “Sonder” is een woord voor de emotie/toestand: ‘Het besef dat iedereen die je ziet een leven heeft, net zo complex als dat van jouzelf’. Denk je daar wel eens over na? Is raar toch? En ook fascinerend. Maar ook duizelig-makend.
EN het leek me mooi voor een strip, omdat je in een strip leuke dingen kunt doen met overspringen naar een volgende scène.
Sommige personages heb ik al jaren in mijn hoofd en af en toe zet ik ze in. Het moet wel min of meer ‘kloppen’ (dus geen GTST-acthige fratsen waar de ene keer Ludo toch echt dood lijkt, en twee maand later opeens weer leeft) maar verder voelt het extra leuk om ‘mijn’ figuren los te laten op papier.
Dit stel zou je ook kunnen (her)kennen van de strip die ik publiceerde op PulpdeLuxe.
Dat was ‘m voor deze maand, tot de volgende!
groetjes,
Anne