Omdat ik in de zomermaanden van plan was rustig aan het boek te werken, maar mijn blog ook niet wil verwaarlozen, lijkt het me leuk hier af en toe een strip te delen die jullie (misschien) nog niet eerder zagen.
Ik kom soms oude strips tegen waarvan ik denk ‘Hm, fijn dat die nooit het daglicht hebben gezien’. Maar soms ook kom ik strips tegen waarvan ik me afvraag waarom ik ze niet wat enthousiaster met de wereld heb gedeeld, toen ik ze maakte.
Deze strip publiceerde ik in een zine met autobiografische strips in 2015. Origineel in zwart-wit, maar ach, ik wilde hem graag eens inkleuren, en dit leek me een mooie gelegenheid. Lees en huiver. Ik eet nog steeds heel veel sperziebonen.
