Het einde van het jaar is in zicht, en de eindejaars-lijstjes vliegen je om de oren. Nou ben ik persoonlijk dol op lijstjes, dus dat komt goed uit!
Het was een mooi jaar qua werk. Ik heb best veel gedaan, en ook een paar dingen die ik stiekem best eng vond. Zoals een week in de torenkamer of een week bij WGkunst werken. Daarnaast begon ik deze blog (dat vond ik niet zo eng), opende mijn etsy-shop en schreef een subsidieplan. Dit zijn 5 van de vele projecten waar ik trots op ben in 2017…
1. naar Paris Livre met het Parade-team
So wie so was het goed om eens naar Parijs te gaan, want daar was ik nog nooit geweest. Ik de rest van het Parade-team zagen echter weinig van de stad, want we hadden onze handen vol aan het ontwerpen van nieuwe boekomslagen. Het volgende Parade-tripje (in 2018) staat gelukkig alweer gepland 🙂
2.Mc1R-magazine
Ik maakte een paar stripjes die werden gepubliceerd in Mc1R-magazine. Iets wat ik van mijn roodharige-bucketlist kan afstrepen.
3.ADmagazine Hondennummer
Voor wie het nog niet doorhad: ik vind honden sùper leuk en onderbreek een gesprek vaak om even naar een passerende hond te kunnen kijken. Maar ik heb er zelf geen. Des te beter dus om een heel magazine vol te mogen tekenen met allerlei hond-gerelateerde zaken. Wat een fijne opdracht!
4.City Central
City Central is een soort VVV (maar dan leuker) in Groningen, en ze vroegen mij of ik een kaart wilde illustreren (en een paar ansichtkaarten). Naast dat ik al een tijdje eens een landkaart wilde maken, was het extra leuk om mijn eigen stad eens onder de loep te nemen.
5.SUPER
De supermarkt-graphic novel, uiteraard. Ondanks dat ik me verkeek (en blijf verkijken) op hoeveel tijd en energie het kost, was dit project één van de dingen waar ik met veel plezier aan werkte dit jaar. En volgend jaar weer, want het is nog niet af…
*BONUS!* 6.StripdagboekÂ
En nog een bonus project. Dit project heeft niemand ooit gezien, maar toch wil ik het aanstippen (en bij deze tòch wat van laten zien). In de zomer wilde ik twee weken vrij nemen, maar twee weken niet tekenen leek me maar niks. En dus begon ik een getekend dagboek. Gewoon voor mezelf, waarin ik ongecensureerd allerlei kleine en grote ergernissen en verwonderingen optekende. En juist omdat ik me vrij voelde om alles op te tekenen, werd het her en der best leuk. Volgens mij ben ik er ook beter door gaan tekenen, makkelijker en sneller… Maar afijn, niemand ziet het ding ooit want een dagboek is privé. Alhoewel ik de laatste tijd aan het denken ben over een manier waarop ik toch stukjes autobiografisch werk zou kunnen delen. Mijn vriendje vindt het mijn beste werk, maar dat zegt hij mogelijk omdat hij er zelf vaak de hoofdrol in speelt.. 😉
Wat zal 2018 brengen? Een iets openbaarder-stripdagboek (misschien op deze blog?), Het supermarktboek, hopelijk veel nieuwe tekeningen en opdrachten en kansen. Wat ik me verder nog voorneem, dat lees je in de volgende blogpost, die komt volgend jaar online 😉
liefs en alvast een fijne jaarwisseling!
Anne