Hallo daar,
Tijd voor een update over mijn graphic novel.
De vorige keer vertelde ik dat ik subsidie had gekregen, en goed op weg was met het storyboard. Alles leuk en mooi en goed.
Ik was dus bezig met het storyboard. Als ik 100 bladzijdes heb, en niet meer precies weet waar het heen moet met het verhaal, laat ik het even rusten. Als ik het er een paar dagen later weer bij pak, krijg ik inderdaad wat nieuwe ideeën, maar wat ik vooral denk, bij het zien van mijn personages en wat ze allemaal uitspoken in die supermarkt, is “Wie zijn deze mensen eigenlijk!?”.
Jongens, ik heb jullie zelf bedacht en vervolgens vraag ik me af wie jullie zijn… mooi is dat!
We hebben het kassameisje dat zich niet op haar plek voelt, we hebben de filiaalmanager die zich wèl enorm op zijn plek voelt en de supermarkt als zijn persoonlijke domein beschouwt. We hebben de vlotte advocaat die de supermarkt bezoekt in de pauzes van zijn meeslepende veeleisende baan. We hebben de huisvader die belast is met de taak om boodschappen te halen voor zijn gezin, èn we hebben een oudje dat het allemaal niet meer snapt.
Okee, oppervlakkig weet ik wie ze zijn en wat er met ze gebeurt gedurende het verhaal, maar ik heb het gevoel dat ik mèèr van ze moet weten. Wat me daarbij helpt, is om me steeds te realiseren dat het geen echte mensen zijn, maar verzonnen elementen die in dienst staan van mijn verhaal. Dus af en toe is het een kwestie van kill your darlings.
Ik vind veel nuttige tips over personages, bijvoorbeeld hier en over het schrijven een verhaal in het algemeen hier. En wederom ook hier.
En nu? Nu vul ik lijstjes in met gegevens over wie de mensen in mijn boek zouden kunnen zijn, ik speur op straat, in de bibliotheek (en ja, ook in de supermarkt) naar echte mensen die toevallig heel erg lijken op de fictieve mensen die ik op papier probeer te krijgen.
Het blijkt een grillige weg voor mij, dat bedenken van een verhaal. Ik laat het storyboard even rusten, en probeer de personages zo rond mogelijk te krijgen. Want ik hoop dat als ik de personages wat beter ken, het einde van het verhaal zich opeens zal openbaren. Zal het? Zal het niet?
En om de tijd toch nuttig te gebruiken, doe ik ondertussen stijlonderzoek en andere visuele experimenten. Daarover de volgende keer meer!
Ik ben echt heel benieuwd hoe anderen die verhalen bedenken hun personages vorm geven. Heb je tips of opmerkingen, deel ze dan vooral! Help je mij (en wie weet wie nog meer) mee!
liefs,
Anne