Hallo lieve volgkinderen,
Daar zijn we weer! Mijn eerste blogpost in 2020 (Meer mensen die het jaartal nog vaak verkeerd schrijven?) en uiteraard gaat die over wat we dit jaar gaan doen.
Mijn liefde voor lijstjes vertaalde zich al eerder naar jaar-plannen en vooruitblikken. In 2018 en 2019 schreef ik over mijn plannen/wensen/dromen voor dat jaar. En nu ook. In 2020 wil ik….
Daadkrachtiger zijn
Ja, we beginnen een beetje therapeutisch. Ik doe veel dingen, maar ik kan ook héél goed dingen uitstellen, smoesjes bedenken, een beetje om me heen kijken naar wat anderen doen…
Nou nee, in 2020 dus liever niet meer.
2 jeugdboeken illustreren
“Wil ik”? In dit geval meer “Ga ik” want de deadlines staan al in de agenda. Ik ben bezig met het illustreren van een jeugdboek voor Holkema en van Warendorf, én met het illustreren van Arend van Dam’s kinderboekenweekgeschenk. Die Kinderboekenweek is nog vér weg, maar wij zijn al druk bezig er vorm en inhoud aan te geven.
Supermarktstrip
Ja, dat ding moet nu maar eens af (zie, daadkrachtig!) Ik heb het al veel te lang voor me uit geschoven, verzon steeds smoesjes als ‘Ik heb nog geen uitgever, daarom kan ik het niet afmaken’ en dan vervolgens ‘Ik moet het eerst afmaken, anders kan ik geen uitgever vinden’. Klinkt als een successtrategie, niet?
Dus nee, ik ga de strip afmaken dit jaar. En dan mogen jullie hem lezen. In boekvorm of online, daar ga ik eens over nadenken.
Meer dagboek strips
Om bij de strips te blijven: ik heb dus een getekend dagboek en niemand leest het ooit. Logisch, want het is alweer 3 jaar (3 JAAR!?!?!) geleden dat ik een boekje met autobiografische strip maakte, en het zou raar zijn als men gewoon mijn huis in loopt en vraagt ‘Waar is je dagboek en mag ik het lezen?’. Dat is niet omdat ik het per se voor mezelf wil houden (nou ja, sommige hoofdstukken wel) maar vooral omdat ik mijn persoonlijke gemijmer niet zomaar in mensen hun gezicht wil smijten. Misschien een dagboek-club? Een geheime blog? Een patreon pagina? Of gewoon af en toe hier op deze blog een paar bladzijdes.
Meer genieten als mijn werk me op reis stuurt.
Veel mensen als iemand zegt ‘Je kunt een week naar het buitenland voor je werk’ :
WOOHOOO!!! Wanneer gaan we!??! ik heb mijn koffer al gepakt!!!1
Ik als iemand zegt ‘Je kunt een week naar het buitenland voor je werk’ :
Mag ik daar even 3 dagen over piekeren en rampscenario’s bij elkaar fantaseren, voordat ik ‘ja’ zeg?
Soms ben ik angstig als het gaat om ‘dingen doen op plekken in de buitenwereld met mensen’. Ik kom extravert over, maar eigenlijk ben ik een introvert zuurtje dat zich om de paar uur wil afzonderen. (Maar dat vind ik dan weer lastig om aan te geven, ben bang dat mensen me raar vinden of het niet begrijpen. In de praktijk vindt nooit iemand het raar als ik eerder naar huis ga of even wat minder praat, ik weet niet waarom ik er nog steeds zo moeilijk over kan doen) ANYWAY. Dit jaar gaan we een week naar het buitenland met de Aline-mensen en ik ga proberen er van te genieten! Gewaagd he?
Ans de Bedwants
Ik heb een nieuw stripfiguur (ze is eigenlijk bedacht door mijn ex, maar ik ga haar beroemd maken). Ze heet Ans de Bedwants en ze is intens.
Doelen en plannen moeten meetbaar en haalbaar zijn, en daarbij is het beter je te focussen dan maar wat om je heen te ambiëren. Daarom leek me dit een mooi rijtje. Ik had er ook nog in kunnen zetten…
- Elke maand een illustratorlife-update/nieuwsbrief op deze blog publiceren
- Mijn tekenaar ter plekke website verder aanvullen en professionaliseren
- Heel veel geld verdienen
- Vaker schilderen op mooi stevig papier en dat dan verkopen (zie vorige punt)
- Experimenteren met bewegend beeld
- Mijn stijl verder ontwikkelen, een nieuwe balans vinden tussen analoog en digitaal werk
- Een grote website update
- Meer schrijven
- Elke maand een stripboek lezen en daar dan iets over typen op mijn blog
- Een Groninger tekenclub beginnen met andere tekenaars
…Maar dan wordt het te lang en te veel en ik heb mijn handen eerst even vol aan de jeugdboeken, de dagboeken en deadlines.
Veel liefs!
A